Klimmen als gekken, maar toch loopt die spiraal e

Het wordt weer eens tijd voor een verhaaltje van ons...Ok even denken...welke leuke dingen zullen we eens vertellen.
Hmmm...moeilijk. Deze week is voor ons echt een rotweek. Het zit ons niet mee en ook dat willen we delen met jullie.
Vorige week waren we zooo ontzettend blij! We kregen namelijk het nieuws dat we eindelijk een eigen kamer zouden krijgen.
Ook nog eens op het terrein van kinderhuis Saron. Dat was echt goed nieuws...en ook de rest van de groep was erg opgelucht.
We zouden gewoon met z'n allen bij elkaar blijven en dat is goed voor de sfeer in de groep (we hebben echt wel een gezellige groep) en natuurlijk handig voor de samenwerking. Ze willen dat we steeds meer met de verschillende "disciplines" samenwerken...maar dat wil toch
niet als er een paar mensen van de groep ergens anders wonen.
Maar gisteren kwamen Carlijn en ik terug van een bespreking op de stichting. Niets aan de hand. Van de twee jongens Wim & Michiel moesten we maar even gaan zitten, ze hadden geen goed nieuws. Nu bleek dus dat de zuster van het kinderhuis net even langs was geweest met de mededeling dat het allemaal niet meer doorging. Van de slaapzalen werden geen eenpersoonskamers meer gemaakt en dat betekent dus dat wij moeten vertrekken. Het gaat om vier personen; Wim, Michiel, Carlijn en ik.
Wij waren op het idee gekomen om van de slaapzalen eenpersoonskamers te maken en dat idee werd door de stichting en de zusters van het kinderhuis goedgekeurd. We werden zelfs bedankt voor het idee en dat we hiertoe bereid waren!! En nu hebben we weer geen duidelijkheid...moeten we nog slapen op de slaapzalen...leven we uit onze koffer...geen eigen plek...moeten we
waarschijnlijk met z'n vieren in de stad gaan wonen...etc. Geen leuke dagen dus voor ons....en we worden er strontchagrijnig van!

Vanmorgen hadden we weer LILO-lessen en dat was wel ontzettend leuk. Zo'n ochtend konden we echt wel even gebruiken. De les die we met de kinderen moesten oefenen was op zich niet zoveel aan, maar we waren door al het gedoe zo melig dat we zo ontzettend gelachen hebben. Ook onze chauffeur van de logo-bus (Jeremain) deed gezellig mee. Carlijn voelde zich machtig toen ze van de ene school naar de andere school
mocht rijden. Haha..geweldig...maar dat links rijden was niet het grootste succes...haha! Gelukkig verkeerdt de logo-bus nog in goede staat ;)
Ook Jeremain was zo melig dat het voor ons bijna niet veilig was om in de bus te verblijven...'s ochtends fietsen wij naar de eerste school. Naar de twee scholen die we daarna moeten bezoeken rijden we met Jeremain mee...de fietsen gaan achterin de bus...wij ernaast en rijden maar!
Vanochtend dachten we dat Nancy (van de PABO, er is altijd een PABO-er met ons mee voor de klassikale lessen) door de ruit zou vliegen. Geweldig gezicht. We waren gezellig aan het kletsen...Ineens remt Jeremain en horen we ineens een gegil van achter en zien we enkele stoelen
met Nancy erop omvliegen. Hahaha!
Aankomend weekend gaan we weer een tripje maken. We gaan met de hele groep naar Cola-kreek. We vertrekken zaterdagochtend en komen zondagavond weer terug. We overnachten in hangmatten. Ik ben benieuwd. Het wordt vast een leuk weekend...

Voor de rest heb ik op dit moment weinig te vertellen. Het was een heftige week voor ons...we hopen dat we volgende week wat meer geluk zullen hebben en eindelijk ons eigen plekje zullen krijgen! Daar zijn we nu echt wel aan toe...

we nemen er zo maar een borrel op!

We houden jullie op de hoogte!

Dikke knuffel van Marleen!