Het kakkerlak-fiasco.........deel 2 (nou ja....)

Het is echt niet zo dat ik er een meerdelig-verhaal van wil maken ofzo...maar het lot bepaalt het gewoon...grrr...Het is eigenlijk al deel 5, maar tussendoor waren het van die kleine dingetjes en was ik heldhaftig genoeg om geen kik te geven...maar gisteren...

oj oj oj die kleine zwarte rakkers moeten mij steeds hebben :(
....Ik zat de hele avond rustig met Carlijn en Yolanda op ons balkonnetje. We waren erg druk geweest, dus ja wat doen je dan...lekker relaxen op het balkon..niet wetende wat er allemaal in mijn kamer afspeelde op dat moment:s Het was al laat (half 12 ofzo) en we hadden besloten om ons naar onze kamers te begeven en lekker te gaan slapen. Niets aan de hand...Mijn kamer voelde toch als " the place to be"...Nog nooit ongedierte gespot daar. Maar goed, even plasje gepleegd, tandjes gepoetst, dagboekje geschreven (jaja, ik houd het netjs elke dag bij:)) jullie kennen het avondritueel wel...lig ik in mijn bedje, veilig onder de klamboe...kitscherige lampje van de kirpalani uitgedaan...val bijna in slaap...oogleden worden zwaar...Hoor ik ineens gepiep...WAT IS DAT??? ah joh, marleen ga lekker slapen, vast niets aan de hand, vogeltje ofzo...ineens "POK"...huh? wat hoorde ik? aah marleen ga lekker slapen, het is al laat, docente belt morgen al heeeel vroeg op...let it be!...Nee ik hoor toch echt wat..Kitscherige kirpalani lampje weer aan en wat zit daar midden in de kamer!!!!!!!
EEN 10-cm GROTE DIKKE VETTE ZWARTE RAKKER....EEN KAKKERLAK!!!!!!AAAAAHHHH!!!
Ik schreeuwde naar yolanda...shit heeft MP3-speler op haar hoofd...CARLIJN CARLIJN...SPUITBUS!!!!! Carlijn komt aangesneld, ze denkt dat er iemand wordt vermoord. Shit mijn deur zit op slot en dat beest zit midden in mijn kamer...daar ga ik dus echt niet langs. Dan maar op mijn tafel kruipen om de deur open te doen.
Ik hoor Carlijn al roepen " oh mijn god, oh mijn god, oh mijn god" Yolanda komt ook al aangesneld " wat is er? wat is er?"

Met z'n drieen op zoek naar de kakkerlak, die had zich natuurlijk allang weer verplaatst...onder mijn bed!!!! spuitbus erbij en vermoorden die hap!! en ik kan jullie vertellen het was een grooote jongen! Hij was bezig met zijn laatste adem, begin mijn stembanden ineens weer hun werk te doen (ja kan ik wat aan doen dat die van mij erg goed van zichzelf kunnen laten horen :S) Zit er ineens een dik vet monster in mijn klamboe...IN mijn klamboe nog wel...wat een lef!!! Carlijn staat onderhand al op mijn stoel duizend keer " oh mijn god" te herhalen...ja zo hebben we allemaal onze eigen manier van verwerken...ik ren gillend weg, Carlijn herhaald duizend keer " oh mijn god" en gaat op een stoel staan...Yolanda doet een poging de oudste (nou ja...dat is ze dan echt) en de wijste te zijn en heeft de spuitbus in handen...hihi! Wij ondersteunen haar geestelijk...en ja..ik moet eerlijk toegeven...alle eer gaat naar Yolanda (en misschien toch een heel klein beetje naar ons voor onze ondersteuning;)) zij heeft ze toch maar om het leven geholpen met de spuitbus...

Nou en stinken dat het toen deed in mijn kamer...dat was mijn veilige 'place-to-be-kakkerlak-vrije-hokkie' :( Ik moet ook zeggen..heb toch wel een onrustige nacht gehad. De klamboe heb ik nog nooit zo stevig aan de randen vastgemaakt...heb met de spuitbus naast mijn hoofd geslapen (ik zal ze krijgen...die eikels) en met de deur open. Een uurtje later ging Yolanda naar de wc en heeft op mijn verzoek nog even in mijn kamer gekeken...want ik hoorde toch echt nog een kakkerlak!!! Echt geen geintje..Hij was alleen niet zichtbaar:s

AAaahh, ik vind alles prima, maar kakkerlakken werken toch echt op mijn zenuwen. Ze zijn hier echt 10 cm!!!! Ik heb totaal geen problemen met gekko's (Carlijn noemt ze mini-kaaimannen, whaha), kikkers, padden, 1 cm grote mieren....maar kakkerlakken...iehw!

Maar nu zijn jullie ook weer op de hoogte van ons nachtelijke avontuur... Ik hoop dat er nu geen afleveringen meer volgen, grr...

Tot snel maar weer!

Knuffel van Marleen!:)