en ze zijn er weer.....:s

Heeey allemaal!!!

Daar ben ik weer…Na een middagje gezwommen te hebben bij VOS en nu in mijn hempie voor de ventilator zit, leek het me weer eens tijd worden om jullie een update te geven.

Ik had me vandaag toch een persoonlijke overwinning!!! Ben echt zoo trots op mezelf. Vanochtend was ik druk met de was…sta ik voor de wasmachine, zie ik ineens achter de waterslang wat bewegen!!!! OH MIJN GOD!!!! Jaja…We zijn weer in Suriname…en ik word weer met ze geconfronteerd! KAKKERLAKKEN!! En nu was ik ook nog alleen..oeh, wat mistte ik Car en Jolanda nu zeg! Goed…ik was dus in mijn up, maar ik ga echt niet zomaar verder met de was met dat beest bij me in de badkamer. Op zoek naar een spuitbus…shit die is er niet…wat nu¬? En dat vieze beest maar rondkruipen alsof er niets aan de hand is en hij onschuldig is…nou uiteindelijk vond ik het telefoonboek. Leek me zwaar genoeg…als ik die nou keihard op zijn kop laat vallen…zo gezegd, zo gedaan…Maar ja…je bent er dan natuurlijk nog niet zeker van of ie echt dood is…hardnekkig zijn ze die beesten,grr! Dus voor de zekerheid ben ik er nog maar een paar keer op gaan staan springen (maar goed dat niemand me kon zien)…uiteindelijk was ie zo plat als een dubbeltje! Whoehoe!!!!

Voor de rest gaat het goed hier. Ik leer steeds meer leuke mensen kennen. Ben nu ook begonnen met salsa-lessen. Ik ben motorisch niet zo sterk (zeg maar; helemaal niet), maar het is in ieder geval erg leuk om te doen. Toch heb ik afgelopen vrijdag gedanst met een man die al in de gevorderde klas zit…en hij vond dat ik het echt goed deed en dat we zeker vaker met elkaar moesten dansen. Haha! Bij de salsa heb ik ook een paar meiden leren kennen die hier een jaar zijn komen stage lopen. Gezellig!

AH NEE!!! ZIT IK HIER EEN STUKKIE TE TYPEN EN DAAR ZIE IK ME TOCH WEER EEN DIKKE VETTE KAKKERLAK OP DE MUUR ZITTEN!!! NEEEEEEE!!! EN HET TELEFOONBOEK LIGT NOG AAN DE ANDERE KANT VAN HET HUIS BIJ DE BADKAMER!!! AAAAHHH!!!! EN DE NIEUWE HUISGENOOT IS ER PAS OVER EEN KWARTIER OFZO!! MIJN GOD…IK VOEL DAT DIT WEER EEN PERSOONLIJKE OVERWINNING MOET GAAN WORDEN!!! NEE NIET NU….

Pfff…dat beest kon snel kruipen…:s Ik ben naar de andere kant gerend en heb het telefoonboek gepakt…maar ondertussen zat dat vieze beest al aan de andere kant op de muur. En ja..op de witte muur kan ik niet slaan want dan is de kans dat ie gelijk dood is niet groot genoeg. Ik moet het hele boek op zijn kop kunnen gooien…nou dat resulteerde zich in 10 minuten op de bank staan met het telefoonboek in mijn hand. Het vieze beest keek gewoon terug! Toch was mijn blik beangstigender geloof ik, want hij kroop door een gaatje naar buiten. Als ie het maar niet waagt om nog een keer binnen te komen!!! Morgen ga ik gelijk drie spuitbussen kopen…

Goed waar was ik…oja…ik ben deze week begonnen met het werk en heb nu al zoiets van; ik geloof dat ik er een rem op moet gaan zetten. Ik zit nog niet helemaal vol, maar heb al best veel patiënten. En dat…binnen vier dagen…:s Er staat me geloof ik nog wat te wachten…Ik doe nu nog wat rustig aan, anders kunnen ze me over een maand al bij elkaar vegen en dat wil ik niet. Dus ze kunnen hoog en laag springen…ik plan mijn agenda nu nog niet propvol in…moet ook tijd hebben voor de voorbereiding van behandelingen etc. Het is nog erg wennen allemaal (maar dat is natuurlijk normaal bij een nieuwe baan)…maar voel me er wel op mijn gemak en vind het leuk om te doen. Vrijdag had ik een moment dat ik dacht; jaaa dit is wat ik leuk vind en wat ik wil!!!!
Ik werd gebeld door een ander ziekenhuis in Paramaribo. Ze hoorden dat ik er was en waren ten einde raad over een klein meisje met down-syndroom. Ze was al enkele dagen opgenomen in het ziekenhuis. Ze heeft veel eet- en drinkproblemen en is de afgelopen weken al twee kilo afgevallen. Nou…geloof me..nog twee kilo en er blijft bijna niets meer van het kindje over.
Alle artsen wisten het niet meer…of ik niet even wilde komen kijken. Uh ja..ok…hmm…weet ik hier wel genoeg voor…eet- en drinkproblemen zijn vaak erg complex. Maar goed, ik wil natuurlijk altijd even komen kijken en dan zie ik wel wat ik kan doen. Pff…was wel even heftig. Ik moest op de kinderafdeling zijn. Was op zich niet moeilijk te vinden…gewoon op het gekrijs van kinderen af. Jeetje zeg…Kon ze op straat al horen. Ik was in gesprek met de verpleegster en kinderarts en we waren druk met het meisje..en ik vond het zo geweldig om te doen!!! Ik was aan het vertellen over hoe ze het beste aan zouden kunnen pakken, wat ze juist wel en niet moeten doen bij haar etc….de kinderarts was er zo blij mee! En ik had me ineens een ideeën joh! Was echt een leuk moment!

Het is nu alweer dinsdag..mijn nieuwe huisgenoot kwam zondag binnenwandelen, dus ja…dan moet je ff kennis maken. Niet echt aardig om achter de laptop te blijven zitten haha! Vind het gezellig dat er nu iemand is…Soms gewoon even gezellig kletsen enzo…ik zal trouwens snel wat foto’s maken van het huis…dan weten jullie waar ik woon.

Oja…Vanochtend was er een feest ter ere van het 40-jarig bestaan van de mytylschool. Deze zit naast het revalidatiecentrum. De mensen van het revalidatiecentrum waren ook uitgenodigd, dus ik ook. Allemaal toespraken…natuurlijk supersaai….maar ineens…hahahaha! Ik kreeg het me toch warm…Het was ook warm, maar ik kreeg het nóg warmer…kon nog net…het hoofd van de school gaf een speech…en ineens zegt ze; “en ik wil de revalidatiearts dhr van lierop en de minister van volksgezondheid bedanken. Wij hebben deze maand een groot geschenk van hen gekregen. Na vier jaar is er weer een logopedist!! Wij zijn hier heel dankbaar voor!!!!” Oohh dat gaf me toch wel ff goed gevoel…voel je je echt wel welkom als dat in zo’n officiële speech wordt benoemd…haha!

Zo ik moet weer hard aan de slag!

Dikke knuffel van Marleen 